Υγειονομική Μέριμνα

Μετάδοση σοβαρών ασθενείων όπως τυφοειδή πυρετό, σαλμονέλλωση, δυσεντερία κλπ.

Η προσπάθεια αντιμετώπισης του προβλήματος , βασίζεται σε δύο συνιστώσες. Η πρώτη είναι τα μέτρα εξυγίανσης του περιβάλλοντος χώρου, δίχως τα οποία καμία μέθοδος χημικής καταπολέμησης δεν αποδίδει.
Συμπληρωματικά εφαρμόζεται πρόγραμμα απεντόμωσης, που βασίζεται όχι μόνο στη χρήση εντομοκτόνων αλλά και στη χρησιμοποίηση συσκευών παγίδευσης εντόμων.

Αποτελούν παράγοντα κινδύνου για την εξάπλωση σοβαρών ασθενειών, με επιπτώσεις στην οικονομία και την ποιότητα ζωής.
Είναι πιθανοί φορείς τριών τύπων παθογόνων μικροοργανισμών για τον άνθρωπο και τα ζώα. Αυτοί είναι:
α) Τα πλασμώδια που προκαλούν ελονοσία και ανήκουν στα πρωτόζωα
β) Φιλάριες των γενών Wucherreria και Brugia, που προκαλούν...

Οι σφήκες έχουν ελάχιστο τρίχωμα και είναι πολύ έντονα χρωματισμένες. Μοιάζουν πάνοπλες συγκριτικά με τις μέλισσες και είναι κυνηγοί άλλων εντόμων, μεταξύ αυτών και των μελισσών. Η σφήκα, σε αντίθεση με την μέλισσα, επιβιώνει μετά από ένα τσίμπημα.

Δεν είναι απαραίτητα επιθετικά έντομα, αλλά επειδή οι επαφές τους με τον άνθρωπο είναι πιο συχνές από ο,τι του ανθρώπου με τις μέλισσες (εκτός βέβαια από τους μελισσοκόμους), τα τσιμπήματα είναι και αυτά πιο συχνά.

Οι κατσαρίδες θεωρούνται οι αρχαιότεροι οργανισμοί στη γη και έχουν περίπου την ίδια μορφολογία εδώ και 320 εκ. χρόνια.

Τα είδη εκείνα που συγκεντρώνουν υγειονομικό ενδιαφέρον είναι νυκτόβια και τη μέρα κρύβονται σε σκοτεινά σημεία με αποτέλεσμα η παρουσία τους να μην γίνεται εύκολα αντιληπτή. Στενές χαραμάδες και ρωγμές σε σκοτεινά και υγρά σημεία όπου υπάρχει τροφή είναι κατάλληλες κρυψώνες για τις κατσαρίδες.

Προκαλούν δυσεντερία, διάρροιες, σαλμονέλα, δυσάρεστη οσμή και αλλεργίες.

Στην Ευρώπη, ο σκορπιός εμφανίζεται περισσότερο στην Ισπανία, την Ιταλία και τα Βαλκάνια. Ζει μόνος του και δεν αλλάζει τον τόπο που μένει μέχρι να πεθάνει.

Το τσίμπημα του σκορπιού που ζει στην Ευρώπη προκαλεί πόνους και ερεθίζει το δέρμα, δεν είναι όμως επικίνδυνο. Οι σκορπιοί που ζουν στις ισημερινές περιοχές είναι πολύ επικίνδυνοι. 

Οι σπουδαιότερες ασθένειες που μεταδίδονται από τους ψύλλους είναι η πανώλη, ο ενδημικός τύφος, η τουλαραίμια, η ψευδομαλίδα και ο μελιτταίος πυρετός.

Κάθε είδος δείχνει μια ιδιαίτερη προτίμηση σε ένα είδος ξενιστή. (άνθρωπος, η γάτα, ο σκύλος, το ποντίκι κτλ). Οι ψύλλοι που παρουσιάζουν το μεγαλύτερο υγειονομικό ενδιαφέρον, περνούν με ευκολία από το ένα είδος ξενιστή στο άλλο και η συχνή απομύζηση αίματος τους κάνει σοβαρούς φορείς ασθενειών.Για την προφύλαξη, πρέπει να γίνεται προληπτικός καθαρισμός των οικιών, καθώς γεννούν τα αυγά τους σε σκοτεινά και σκονισμένα μέρη.

Βρίσκονται σε πουλερικά, πτηνά, θηλαστικά, τρωκτικά και απομυζούν αίμα από τα ζώα και τον άνθρωπο.

Ο θηλυκός κρότωνας, αφού ολοκληρώσει την απομύζηση του αίματος, εγκαταλείπει το ζώο ή τον άνθρωπο και πέφτει στο έδαφος. Εκεί, γεννάει έως 18.000 αυγά μέσα σε ρωγμές και εσοχές τοίχων, κάτω από ξύλα, πέτρες και χόρτα και ύστερα πεθαίνει.

Μεταφέρουν ασθένειες όπως πυρετός q, εγκεφαλίτιδα, αναφυλαξία

Το πιο κοινό από τα ακάρεα της οικιακής σκόνης. Επιβιώνει σε όλες τις συνθήκες μιας κατοικίας και βρίσκεται συνήθως σε κουζίνες και κρεββατοκάμαρες με προτίμηση στα στρώματα, χαλιά και κλινοσκεπάσματα.

Τρέφονται με σωματίδια οργανικής ύλης από το σώμα του ανθρώπου (πχ. πιτυρίδα)

Αποτελούν την κύρια αιτία του άσθματος.

Βρίσκονται σε αγροτικά και αστικά περιβάλλοντα. Τρέφονται με αίμα θηλαστικών και πτηνών. Προτιμούν αίμα ανθρώπου σε ζεστά σπίτια (κρεββατια και στα κλινοσκεπάσματα). Δραστηριοποιούνται κυρίως τη νύχτα. Οι άνθρωποι ενδέχεται να προσβληθούν από κοριούς σε ξενοδοχεία ή ενοικιαζόμενα δωμάτια και να τους μεταφέρουν στο σπίτι τους με τις αποσκευές τους ή όταν μεταφέρουν στο σπίτι έπιπλα που είναι μολυσμένα ή χρησιμοποιημένα ρούχα, χωρίς να το ξέρουν.

Προκαλούν δερματίτιδες, αλλεργίες και ψυχολογικά προβλήματα.